ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ...(ΑΠΟΔΡΑΣΗ )

Στα όνειρά μου  βρίσκομαι να περπατώ , στον πυθμένα των βυθών ,πλάι σε  ναυαγίων άγκυρες,και θησαυρούς κουρσάρων,σε θαλάσσια λιβάδια γίνομαι κομιστής εξαίσιων ανθών, και ετσι τα κλέβω μαζι μου ψηλά ,εκεί στις κραυγές των γλάρων..!

Στα όνειρα μου είμαι σε τροπικούς και αιωνίους παγετώνες ,δραπετεύω τις νυχτιές με ενα στίχο του καβαδια ,σαν Οδυσσέας πολεμώ με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες και στο τρικάταρτο μου ,δελφίνια εχω συνοδεία ...!!

Με ξανθιές γοργόνες αγκαλιάζομαι,που σου κλέβουν την μίλια μου ψιθυρίζουν πως η λογική είναι μια οφθαλμαπάτη με πνίγουν με υδάτινα ,ηδονικά φιλια μετα πετάω μ ενα θαλάσσιο ,φτεροφορο άτι...

Τα όνειρα μου έρχονται τα βράδια σαν την παλίρροια, και απο το νεκρικό στρώμα του γαμου δραπετεύω,απο του φεγγαριού και της νεραιδομαγισας βρίσκομαι την επήρεια, του καρχαρία την  πλάτη καβαλώ ,και να τον ημερώσω παλεύω......!!!

Γιατί οι μέρες μου δεν έχουν πια ,τη στίλβη νέας σελήνης ,μονάχα το ρουτινιασμα μιας πολιτειας αχρωμης σε σηψη ,ετσι τα βραδια  αναζητω το λευκο πεπλο εκεινης ,να τυλιχτω μαζι του ερωτικα ,σε ταξιδιων  και ουρανων τα γαλαζια υψη..!

Τωρα οι μερες μου γινονται πια,αιωνια πληξη αισθηματων ,μα τις βραδιες εκδικουμε ,σαν ψηλων καστρων πορθιτης και τη μιζερια σας πολιορκω ,με ριπες αρματων σαν ενας καινουριος φαντασιας και αποδρασης ,τρελος ιμπεριαληστης......!!!
               11/11/10. ΛΑΡΙΣΣΑ.

ΙΣΤΟΡΙΑ..

Οι ουρανοί ήταν και τοτε γαλανοί ,και η θαλασσα με αφρισμένο κυματισμό,τοτε που του Κολόμβου ξεκίναγαν οι τρικάταρτες φρεγάτες ,τοτε που του Ναπολέων τα στρατεύματα ειχαν πόλεμου  βηματισμό ,που η Γαλλική επανάσταση γεννούσε νέους χάρτες...

Τα αστέρια ήταν και τοτε ολόχρυσα, και λάβα έβγαζαν τα ηφαίστεια ,τοτε που η ιερά εξέταση η θανατερή δικασε τον Γαλιλαίο ,τοτε που σταυροφορίες έγιναν ,και άνθρωποι έσβησαν ετσι αναίτια ,θανατοι για την επιβολή της θρησκείας ,τοσοι που σαν τους θυμάμαι κλαίω...!!

Τα βουνά έριχναν και τοτε ,την μαύρη σκια τους σε μαύρες ψυχές με σπαθί τοτε που τον κοσμο ο Μέγας Αλέξανδρος κατακτούσε και η Αυτοκρατορία του Βυζαντίου αργότερα ν ακολουθεί ,τοτε που ο Ελληνισμός στην ακρη του κοσμου επικρατούσε ..!!

Τοτε που ιδια οι άνθρωποι ,έκαναν ερωτα ,οι γυναίκες με πονους ιδια γεννούσαν ,που ο Ρωμαίος αγάπησε την Ιουλιέτα αγαπη αντιμέτωπη  με το σκοταδι που οι τρεις μαγοι τον σωτήρα για να βρουν το αστρο  ακολουθούσαν  ,που ο Χριστός αναστήθηκε και νίκησε το βασίλειο του Αδη...!

Που ο άνθρωπος σαν τώρα ιδια διψούσε ,για αίμα,έρωτα ,εξουσία,που ο πολεμος και ο πλουτος γεννούσαν τη ροή της ιστορίας ,ιδια και τώρα η ανθρωπινή ζωη μικρή εχει σημασία,τείχος είναι ακομα ο κοσμος ,μιας κοκκινης φριχτης ταπετσαριας...!!!

04/12/10.  ΑΡΓΥΡΗΣ.

Η ΛΙΜΝΗ..

1. Ελα σαν μαύρο ανεμπόδιστο  σύννεφο στα λευκα πανιά της ψυχής μου, σαν αεράκι που λικνίζει την μοναχική μάσκα του πόνου .
   Στη Λίμνη που πλέω και καρτερώ μ αυτή αιωνία  ακίνητη ,με του θανάτου τη γαλήνη ,που καρτερώ ανέλπιδα το ξημέρωμα της νιότης μου να θεριεψει .  Εδω που βυθομετρώ  της αβύσσου τα πένθιμα ύψη ,και τούτη  η βαρκα  μου πια να πλέει δίχως πυξίδα ....
   
   Ελα σαν μαύρη καταχνιά να με τυλιξεις στην αιωνία  ακινησία της ζωης μου τα μοναχικά πανιά να σκίσεις σαν ανεμοθανατος ,σαν τρικυμία σε αυτη τη βαρετή αταραξία της λίμνης μου ...
   
   Ω  εσυ μούσα μου κρατάς τα κλειδιά μου ,εσύ ορίζεις της άγκυρες μου ,τα μαλλιά σου ας τυλίξουν το λαιμό μου ελα εδώ που βρίσκομαι σε τούτη τη Λίμνη ,ελα σα γυμνή θεότητα και πάρε  με στα βάθη σου σε στερνό ταξίδι δίχως γυρισμό...!!!
   05/11/10.
   
   ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Κ.  ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ  ΠΟΥ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΑΚΌΜΗ ΕΙΝΑΙ Η  ΑΦΟΡΜΉ ΓΙΑ ΓΝΉΣΙΑ ΠΟΙΗΣΗ  .......!

ΚΥΠΡΟΣ...

Στις παράλιες του νησιού της Αφροδίτης ,αχνοξυμερωνει η αυγη στις δυο σημαίες στο απέναντι βουνό ,και η ματια σε βλέφαρα ηλικιωμένων ακόμη βουρκώνει για το χερι του Αττιλα το μαυρο και σκοτεινό ..!

Οι Ναοι ειναι ακομη γκρεμισμενοι ,και τα μνημεία πάλιωσαν οι ήρωες πεταξαν ,σε αιθέρια ύψη αυτοφωτισμενοι ,μα τα χερια και οι αγκαλιές συγγενών ερήμωσαν ,ηρωες που φυγαν απο της ζωης το νερο διψασμένοι...!!!!

Χρονια μετα την προδοσία δικτατόρων ,και πατριδοπουλιμενων ,που καναν το πραξικόπημα της εισβολής η αφορμή ,χρονια τωρα κρύβονται απο της λίστες των μαύρων κείμενων με την προδοσια τους ηρθαν ,τρομος ,δυστυχία και λιμοί...!!!

Ο Αττιλας σαν μαυρο σύννεφο ,εκανε θανατου απόβαση οι στρατηγοί ανίκανοι,γύρισαν τα πλοια πισω έλειψε ο ηγέτης ο ισχυρός ,να λάβει εθνοσωτήρια αποφαση ,με ποια φλογα καρδιας ,διχως ηγεσία ,πως να πολεμήσω .....?????

Το μαυρο φως τον ήλιο έκρυψε ,και η λεξη αγνοούμενος στα χείλη φωτογραφίες ασπρόμαυρες ,σε χερια πρόωρα γερασμενα ,Δεν ξεχνω τη στερνη αγωνια ,και ενος παπα το ματωμενο πετραχήλι ,αγνοούμενοι σε ταφους ομαδικούς ,κορμια τοσο βασανισμένα ....!

Μα η λήθη του χρόνου αυτη ,που τα παντα σαν ομιχλη σκεπαζει πετρωσε τη μνημη ,και ο νεοπλουτισμος αρωστια της ιστοριας οτι ξεχναμε σβηνεται , και ο χρυσος τωρα μας εξουσιαζει ,λυσμονιμενων ηρωων ματια μας κοιτουν με βλεμα αποριας.....!!
01/11/10.

ΧΙΡΟΣΙΜΑ , ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ...

Τις Χιροσίμα τα παιδια , χρόνια τωρα δε γελουν ,του Ναγκασάκι οι ζωες ,χάθηκαν απο καιρό σε κόκκινη σκονη οι εποχές αλλάζουνε μα οι άνθρωποι ,μεσα τους κουβαλούν κάτι βαθύ και ύπουλο ,που ακομη τους σκοτώνει.....!

Τα παιδιά που δε γεννήθηκαν ,μας κοιτούν απο τα βάθη των χρόνων ,οτι δε ζήσανε ποτε μας θυμίζουν ,οτι έλιωσε στο κόκκινο μανιτάρι και οσα μνημεία φτιάχνουμε ειναι απλα το επισφράγισμα των φόνων,ποσο ανώφελα κόψαμε της ζωης το νεογέννητο βλαστάρι...!!

Και οσοι επέζησαν ,ρωτουν για των πόλεμων το νόημα τη βόμβα γιατι ονόμασαν ? με γυναικείο όνομα Τζιλτα ? ψυχές που λιώνανε και φύγαν ,σε μια στιγμή θύματα ανώνυμα στη σκόνη του χρονου σβησανε ,και ετσι χρόνια κύλισαν πάνω απο εξήντα...

Μα η μνήμη δεν έσβησε,και ο μαυρος ηχος του αεροπλάνου ,της Χιροσίμα τα δάκρυα του Ναγκασάκι οι τερατογενισεις ,δημοκρατίες που εκδίδονται έρμαια ,στα χερια ιμπεριαλιστη λαοπλάνου ποσα χιλιάδες στόματα  ,που έσβησαν πως να νεκροφιλισεις....!

Και η ραδιενέργεια ακόμη δηλητήριο στα σωθικά οι επιζώντες μονάχοι ,απο χρόνια δίχως ελπίδα στης αρρώστιας τη φωτιά ,και αποκλεισμένοι κοινωνικά ,εχθροί και ντροπη στην ιδια τους την πατριδα ....!!

Και η Αμερικη υποκριτικα προσεφερε ,ελεημωσινη στα πυρωμενα σωματα ,την ιατρικη φροντιδα την χαριστικη βολη στις λιωμενες αξιοπρεπιες δινει ,σε εσενα που ειδες του θανατου την πυρινικη ηλιαχτιδα...!

Ματια παιδιων που δεν εζησαν ,εξήντα πεντε χρόνια μετα με ρωτουν για τον παραλογισμο ,των πολεμων της οικουμενης απαντω πως συνεχιζονται τα εγκληματα τα φριχτα η φυση του ανθρωπου αιμοδιψεις ,για ειρηνη μη προσμενεις....!!!!
15/10/10
Εξηντα  πεντε χρονια μετα  τη ριψη της ατομικης βομπας ματια παιδικα θαρω με ρωτουν ????και εγω απαντω καθιμερινα πως ο κοσμος ειναι ιδιος και οι μαζικες δολοφονιες συνεχιζονται..
ΑΡΓΥΡΗΣ./ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ........

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ......!

Είδα ενα όνειρο ,στην πρώτη φωτογενιση της αυγής πως ημουν πεσμένος καταγής ,στο χωμα πως ήμουν ο διοικητής εκεινος που διέταξε τη σφαγη ,φορουσα την λαμπερή στολή την επίσημη μα ηταν μες το αιμα ....

Τα ποδια μου παγωμένα ακίνητα ,τα βλέφαρα μου ανοιχτά και η καρδια μου να εχει της πετρας το βαρος ,και το χτύπο του θανάτου...
Γύρω μου κορμιά άψυχα ,παντού να με κυκλώνουν αγκαλιασμενα, μια μητέρα να σφίγγει ενα μωρό στον κόρφο της ,μια κοπέλα με τη φωτογραφία του αγαπημένου στο χερι της....
Θεε μου πως με κοιτούν !!!  ετσι αγκαλιασμενα τα θύματα της σφαγής ,ετσι που η στολη μου εγινε κόκκινη ,ετσι που γίνομε ενα μαζι τους ,εγω ο θύτης τους !!!
Τώρα πια τα φεγγάρια αλλάζουνε , και οι σφαγές ξεχνιούνται ,τωρα οι πόλεμοι εχουν αλλους τρόπους να δολοφονούν ,μα εγω στο ονειρο μου κείτομαι ξαπλωμένος ακόμη  εκεί ,διπλα στους σφαγιασθεντες του Δίστομου.......!!!
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΟΛΟΦΌΝΗΣΑΝ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ 270 ΑΘΩΟΥΣ   ΓΥΝΑΊΚΕΣ ,ΠΑΙΔΙΑ ...ΕΝΑ ΟΛΌΚΛΗΡΟ ΧΩΡΙΟ ΔΕΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΈ ΚΑΝΕΙΣ ,ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ...!!

28 10 10.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ...

Pictures3.wmv

ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ ΤΑ ΜΑΤΙΑ..!

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ.....!

Σύντροφε και μαχητή, Ερνέστο Τσεγκεβαρα εσύ οραματιστή ενος όνειρου και μιας νεας ελπιδας , ξαφνου ανασηκώθηκε των φασιστών η μαύρη η αντάρα ξαφνου σα να ξεθώριασε ο χάρτης μιας ελεύθερης πατρίδας ..

Πως να κύλισαν οι στέρνες σου ωρες ,στης Βολιβίας τα δάση τοτε που σε κύκλωσαν μισθοφόροι,προδοτες ,κεφαλοκυνιγοι,τοτε που απο το αιμα σου το τερας του φασισμού , ηθελε να χορτάσει τη χρώμα ειχε σαν ξημέρωνε του θανατου σου η θλιβερή αυγή...

Μόναχο και κυνηγημένο ,σε πιάσανε οι εκτελεστές η ιστορία τους βύθισε ,στις λήθης το απύθμενο σκοταδι η μορφή σου εξαιλωθικε ,σαν τους αγιους ευαγγελιστές καθως του κορμιου σου τρύπησε ,του θανατου το σημάδι..!

Το σωμα σου φωτογράφιζαν,με το κίτρινο θανατου χρωμα μα οι ιδεες δεν πεθαίνουν , μαζί με τους ανθρώπους η ελεύθερη ψυχη σου πεταξε μακρια , απο το νεκρικό σου στρωμα αγκαλιάζει ακομη και σήμερα , τους σκλαβωμένους τοπους...!!

Ειχες μεσα σου αρνηθεί το βολεμα ,της νικης την εξουσια για επαναστάσεις αρμένιζες ,με πυρετώδη μάστιγα ελευθεριας ,στις καταπιεσμένες της ζωες οργανωσες μια ανταρσία,σήμαντρο αλλης ζωης ,και μιας καινούριας πορείας....!!!

Μα τώρα πως να αλλάξει πια ο κόσμος , που γυρω μου η φλογα εχει σβησει που γινες αφισα και συνθιμα ,στων φαυλων την προσωπιδα τωρα και που η νιοτη μας βολευτικε ,και εχει πια σαπισει , μα ειναι η φλογερη ματια σου ,η στερνη ανατροπης ελπιδα....!!!!
                                    10/10/10...ΑΡΓΥΡΗΣ.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΝΤΑΞΗ ''ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕΣ''

ΦΕΓΓΑΡΟΒΡΑΔΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...

Ο τόπος ετούτος είναι για εμε ,μικρός μια ατέλειωτη πεδιάδα ευθεία ρουτινιαρικη, και σπίτια δίχως κατάλευκο χρώμα  μονάχα ετούτη η απόκοσμη , με ξυπνά του Αυγούστου φεγγαράδα μια εσώτερη αφύπνιση δονεί το μοναχικό μου στρώμα...

Και τοτε ξυπνούν τα πάθη των ταξιδίων τα λιμνάζουσα τότε που λούζει την άθλια μιζέρια της πόλης του Αυγούστου η σελήνη για  ονείρων ταξίδια μου μιλα , το άλλο μου μισο με γλώσσα λανθάνουσα ,και τοτε χάνετε η επίκτητη εικονική μου γαλήνη...

Με καλεί σα μάγισσα η φεγγαροπλανη , στο χρυσό της φως που κυριεύει γκρεμίζει τα τείχη που υψώσατε με πρέπει ,ευθύνες για εξασφάλιση με προσμένουν μακρινές θάλασσες και το άγνωστο να με κλεβει και οι δεήσεις γονιών για να μείνω , θα βρούνε πια την άρνηση....!

Γιατί αυτή η πόλη γίνηκε πια ,ενας συνεχόμενος κύκλος δρόμων ολοι οι δρόμοι καταλήγουν στην πλήξη , και τα πρόσωπα υποσιτισμένα απο τροφή αγάπης , και με αυτια κλεισμένα απο ιερές φωνές προδρόμων , σώματα που ειναι κοντά , μα και τόσο απομακρυσμένα....!

Γιαυτό κάποια φεγγαροβραδιά Αυγούστου ,απο τους χάρτες θα σβηστό θα ξυπνήσει η θάλασσα , και η χαμενη μου ονειροελπιδα σε οσα ,τοσα χρονια επνιγα βαθια , ξανα θα εθιστω του φεγγαριου θα καβαλισω και θα χαθω , την πρωινη αχτιδα....!!!

ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ...!!!

1. Πως είδε κίτρινο τον Χριστό στα μάτια του ο Γκογκέν ,πως ο Πικάσο έφτιαξε τον πόλεμο σαν την Γκουερνικα ,ποσα μεγάλα ολοκαυτώματα τις σκέψεις μας θα καιν ,πως η τέχνη τον πόλεμο παλεύει μα δε νικα ....!!!
   
   Ακόμη αντηχεί, του Μουνκ εκείνη η κραυγή σαν τις Χιροσίμα των παιδιών ,του Ναγκασάκι λιωμένων σωμάτων  πως να είναι ο εφιάλτης , σαν του Τέρνερ τη λυκαυγη σαν του Ιερώνυμο Μπος την κόλαση οραματικών θαυμάτων.....!!
   
   Πως φανταστικέ ο Σαγκάλ τον βιολιστή στη στέγη ποιος σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ,έκαιγε παιδικά παιχνίδια, πόσοι άνηκαν στου Σιντλερ τη λιστα της Ζωής , ποιος Θεός διαλέγει και η τέχνη δε μας εξυψώνει ,ολα μοιάζουν βάρβαρα και ίδια...
   
   Ποσό μεσα μου κουβαλώ και εγω ,τις μαύρες ζωγραφιές του Γκόγια όπως δε ξεχνώ τις Κύπρου , τα πορφυρά φεγγάρια θάνατοι που δε σβήνουν , με επισήμων ευχολόγια ,του κόσμου η ισορροπία πια ρευστή ,με πυρηνικά μανιτάρια....!!!!
   
   Πως η Δευτέρα παρουσία του Μιχαήλ Άγγελου μας θυμίζει της αμαρτίες της ανθρωπότητας , το μαύρο κολαστήριο , μα ας αφήσουμε το ηλιοτρόπιο του Βαν κογκ στο φως να ανθίζει ας εξαργυρώσουμε ,της ειρήνης ,και της αγάπης το εισιτήριο....!!!!
            Αργυρής   17  09  10.

ΤΟ ΣΑΛΙ...

Επέταξε  το σάλι στον αγέρα.,εφωτισε και παλι η μερα.

Χαμογελασε ξανα σαν στο κυμα, γοργόνα που ψαχνει του ερωτισμού της το θύμα...!!!

Η άρνηση της ηταν λευκό ξίφος , θάλασσα που σβήνει στο ημίφως....!!!
        ΑΡΓΥΡΗΣ..
ΕΛΑΤΈ  ΚΑΙ ΣΤΟ ΆΛΛΟ ΜΑΣ ¨ΜΠΛΟΚ" ΣΤΗ ΔΙΕΎΘΥΝΣΗ    http://argirisdi.blogspot.com/