Ο τόπος ετούτος είναι για εμε ,μικρός μια ατέλειωτη πεδιάδα ευθεία ρουτινιαρικη, και σπίτια δίχως κατάλευκο χρώμα μονάχα ετούτη η απόκοσμη , με ξυπνά του Αυγούστου φεγγαράδα μια εσώτερη αφύπνιση δονεί το μοναχικό μου στρώμα...
Και τοτε ξυπνούν τα πάθη των ταξιδίων τα λιμνάζουσα τότε που λούζει την άθλια μιζέρια της πόλης του Αυγούστου η σελήνη για ονείρων ταξίδια μου μιλα , το άλλο μου μισο με γλώσσα λανθάνουσα ,και τοτε χάνετε η επίκτητη εικονική μου γαλήνη...
Με καλεί σα μάγισσα η φεγγαροπλανη , στο χρυσό της φως που κυριεύει γκρεμίζει τα τείχη που υψώσατε με πρέπει ,ευθύνες για εξασφάλιση με προσμένουν μακρινές θάλασσες και το άγνωστο να με κλεβει και οι δεήσεις γονιών για να μείνω , θα βρούνε πια την άρνηση....!
Γιατί αυτή η πόλη γίνηκε πια ,ενας συνεχόμενος κύκλος δρόμων ολοι οι δρόμοι καταλήγουν στην πλήξη , και τα πρόσωπα υποσιτισμένα απο τροφή αγάπης , και με αυτια κλεισμένα απο ιερές φωνές προδρόμων , σώματα που ειναι κοντά , μα και τόσο απομακρυσμένα....!
Γιαυτό κάποια φεγγαροβραδιά Αυγούστου ,απο τους χάρτες θα σβηστό θα ξυπνήσει η θάλασσα , και η χαμενη μου ονειροελπιδα σε οσα ,τοσα χρονια επνιγα βαθια , ξανα θα εθιστω του φεγγαριου θα καβαλισω και θα χαθω , την πρωινη αχτιδα....!!!
Και τοτε ξυπνούν τα πάθη των ταξιδίων τα λιμνάζουσα τότε που λούζει την άθλια μιζέρια της πόλης του Αυγούστου η σελήνη για ονείρων ταξίδια μου μιλα , το άλλο μου μισο με γλώσσα λανθάνουσα ,και τοτε χάνετε η επίκτητη εικονική μου γαλήνη...
Με καλεί σα μάγισσα η φεγγαροπλανη , στο χρυσό της φως που κυριεύει γκρεμίζει τα τείχη που υψώσατε με πρέπει ,ευθύνες για εξασφάλιση με προσμένουν μακρινές θάλασσες και το άγνωστο να με κλεβει και οι δεήσεις γονιών για να μείνω , θα βρούνε πια την άρνηση....!
Γιατί αυτή η πόλη γίνηκε πια ,ενας συνεχόμενος κύκλος δρόμων ολοι οι δρόμοι καταλήγουν στην πλήξη , και τα πρόσωπα υποσιτισμένα απο τροφή αγάπης , και με αυτια κλεισμένα απο ιερές φωνές προδρόμων , σώματα που ειναι κοντά , μα και τόσο απομακρυσμένα....!
Γιαυτό κάποια φεγγαροβραδιά Αυγούστου ,απο τους χάρτες θα σβηστό θα ξυπνήσει η θάλασσα , και η χαμενη μου ονειροελπιδα σε οσα ,τοσα χρονια επνιγα βαθια , ξανα θα εθιστω του φεγγαριου θα καβαλισω και θα χαθω , την πρωινη αχτιδα....!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου