Με ρωτούν τα παιδιά

Με ρωτούν τα παιδιά αν τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός αν τα άστρα είναι κερια σε μία μαύρη τούρτα? Τι λέει ο σοβαρός γραβατωμένος κύριος υπουργός Πως κολλάει το AIDS η κακιά η πανούκλα..?

Με ρωτούν τα παιδιά που πάνε οι πεθαμένοι? αν η θάλασσα είναι του ουρανού καθρέφτης Γιατί μισούνται οι άνθρωποι που ήταν αγαπημένοι,  τι να,  απαντήσω, Δεν ξέρω δίχως να γίνω ψεύτης...!

Με ρωτούν τα παιδιά η σφαίρα πως σκοτώνει?  οι χώρες γιατί πολεμούν για αορατα σύρματα,  γιατί είναι κόκκινη η, Παπαρούνα κίτρινο το λεμόνι?  πώς να απαντήσω ειλικρινά η με αινίγματα..! 

ΟΙ ΒΆΡΒΑΡΟΙ

Τα παιδιά παίζουν στις πλατείες με πιστόλια πλαστικά οι λουόμενοι στις παραλίες σάρκα μαύρη και γύμνια, αναίσθητος κόσμος και άρρωστος από σάπια υλικά υποστολή σημαιών αναίσχυντη υποχώρηση Και Ιμία.

Τις Κυριακές ντέρμπι και γήπεδα χαύνωση και καφεπόλη,  τίλελαβύρινθοι και σιλικόνη χάπια για τη στύση,  ιμιτασιόν έρωτες του χρήματος εγκεφαλική πανώλη ω, οι  βάρβαροι ίσως να ήταν μία κάποια λύση..

Νομίζοντας τον έρωτα

Νομίζοντας τον έρωτα τον στόχο αυτού του κόσμου τη ζωή μου έκαψα σαν το νερωνα  σαν τον πολύφημο έχασα το φως μου.

τα μάτια σου νομίζοντας ευτυχία κοιτώντας Τα η ζωή προσπέρασε το ζήσε δεν άκουγα που φώναζαν τα ηχεία και έτσι ψυχή μου πρόωρα γέρασε..

 την Αγκάλη σου νομίζοντας προορισμό αταξίδευτος ξέμεινα σκονισμένος στεριανός Δεν μεταλαβα αλμυρό νερό  μαζί με αγιασμό των μυθων τα μυστικά δεν μου ειπε ο ουρανός..

νομίζοντας Παράδεισους τους συμβιβασμούς η ζωή μου γίνικε ένας εφιάλτης τυπολατρίας,  Μα νιώθω εσωτερικούς που ξυπνούν σεισμούς θα αποδράσω στην πολιορκία μιας κάποιας καινούργιας Τροίας...