Νομίζοντας τον έρωτα

Νομίζοντας τον έρωτα τον στόχο αυτού του κόσμου τη ζωή μου έκαψα σαν το νερωνα  σαν τον πολύφημο έχασα το φως μου.

τα μάτια σου νομίζοντας ευτυχία κοιτώντας Τα η ζωή προσπέρασε το ζήσε δεν άκουγα που φώναζαν τα ηχεία και έτσι ψυχή μου πρόωρα γέρασε..

 την Αγκάλη σου νομίζοντας προορισμό αταξίδευτος ξέμεινα σκονισμένος στεριανός Δεν μεταλαβα αλμυρό νερό  μαζί με αγιασμό των μυθων τα μυστικά δεν μου ειπε ο ουρανός..

νομίζοντας Παράδεισους τους συμβιβασμούς η ζωή μου γίνικε ένας εφιάλτης τυπολατρίας,  Μα νιώθω εσωτερικούς που ξυπνούν σεισμούς θα αποδράσω στην πολιορκία μιας κάποιας καινούργιας Τροίας...