Να κινήσω απο μικρός ήθελα, για του Βορίου πόλου τα σύνορα για τους λευκούς πάγους τη νηνεμία της σιωπής ,το ψυχός ,ήθελα να παω ήμουν νεος ,κι όλο έλεγα θα φύγω σήμερα ,μα ξέμεινα εδω παρηγόρια μου ετούτος ο στίχος...!!!
Σαν ζύγωνε η στιγμή να φύγω, όλο αναβάλλονταν για αύριο
έλεγα δε θα λιώσουν οι πάγοι, θα χει και αύριο χιονοθύελλες
ετσι φεύγαν τα χρόνια, και το μέλλον θλιβερό και μακάβριο
σκόρπιζαν λίγο, λίγο, του ταξιδιού μου οι χίμαιρες....!!!
Με παγοθραυστικό δεν έσκισα, του β. πόλου τους παγετώνες
δεν κυνήγησα, πολικές αρκούδες ,δεν κάρφωσα την παντιέρα
εκει που δεν πήγε πότε άλλος άνθρωπος, εδω και αιώνες
δεν ναυαγησα σε παγόβουνο, σε κατάλευκη πάνω ξέρα....!!!
Με κράταγε δέσμιο της, ετούτη η καυτή τροπική πεδιάδα
το θερμό σου σώμα, και οι προσευχές της μάνας μου για λογική
στα όνειρα μου τωρα πια, τους πάγους μονο ξανάδα
η ζωή μου μαυροπίνακας, και αριθμητική....!!!!!
Σαν ζύγωνε η στιγμή να φύγω, όλο αναβάλλονταν για αύριο
έλεγα δε θα λιώσουν οι πάγοι, θα χει και αύριο χιονοθύελλες
ετσι φεύγαν τα χρόνια, και το μέλλον θλιβερό και μακάβριο
σκόρπιζαν λίγο, λίγο, του ταξιδιού μου οι χίμαιρες....!!!
Με παγοθραυστικό δεν έσκισα, του β. πόλου τους παγετώνες
δεν κυνήγησα, πολικές αρκούδες ,δεν κάρφωσα την παντιέρα
εκει που δεν πήγε πότε άλλος άνθρωπος, εδω και αιώνες
δεν ναυαγησα σε παγόβουνο, σε κατάλευκη πάνω ξέρα....!!!
Με κράταγε δέσμιο της, ετούτη η καυτή τροπική πεδιάδα
το θερμό σου σώμα, και οι προσευχές της μάνας μου για λογική
στα όνειρα μου τωρα πια, τους πάγους μονο ξανάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου