ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ...(ΑΠΟΔΡΑΣΗ )

Στα όνειρά μου  βρίσκομαι να περπατώ , στον πυθμένα των βυθών ,πλάι σε  ναυαγίων άγκυρες,και θησαυρούς κουρσάρων,σε θαλάσσια λιβάδια γίνομαι κομιστής εξαίσιων ανθών, και ετσι τα κλέβω μαζι μου ψηλά ,εκεί στις κραυγές των γλάρων..!

Στα όνειρα μου είμαι σε τροπικούς και αιωνίους παγετώνες ,δραπετεύω τις νυχτιές με ενα στίχο του καβαδια ,σαν Οδυσσέας πολεμώ με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες και στο τρικάταρτο μου ,δελφίνια εχω συνοδεία ...!!

Με ξανθιές γοργόνες αγκαλιάζομαι,που σου κλέβουν την μίλια μου ψιθυρίζουν πως η λογική είναι μια οφθαλμαπάτη με πνίγουν με υδάτινα ,ηδονικά φιλια μετα πετάω μ ενα θαλάσσιο ,φτεροφορο άτι...

Τα όνειρα μου έρχονται τα βράδια σαν την παλίρροια, και απο το νεκρικό στρώμα του γαμου δραπετεύω,απο του φεγγαριού και της νεραιδομαγισας βρίσκομαι την επήρεια, του καρχαρία την  πλάτη καβαλώ ,και να τον ημερώσω παλεύω......!!!

Γιατί οι μέρες μου δεν έχουν πια ,τη στίλβη νέας σελήνης ,μονάχα το ρουτινιασμα μιας πολιτειας αχρωμης σε σηψη ,ετσι τα βραδια  αναζητω το λευκο πεπλο εκεινης ,να τυλιχτω μαζι του ερωτικα ,σε ταξιδιων  και ουρανων τα γαλαζια υψη..!

Τωρα οι μερες μου γινονται πια,αιωνια πληξη αισθηματων ,μα τις βραδιες εκδικουμε ,σαν ψηλων καστρων πορθιτης και τη μιζερια σας πολιορκω ,με ριπες αρματων σαν ενας καινουριος φαντασιας και αποδρασης ,τρελος ιμπεριαληστης......!!!
               11/11/10. ΛΑΡΙΣΣΑ.

ΙΣΤΟΡΙΑ..

Οι ουρανοί ήταν και τοτε γαλανοί ,και η θαλασσα με αφρισμένο κυματισμό,τοτε που του Κολόμβου ξεκίναγαν οι τρικάταρτες φρεγάτες ,τοτε που του Ναπολέων τα στρατεύματα ειχαν πόλεμου  βηματισμό ,που η Γαλλική επανάσταση γεννούσε νέους χάρτες...

Τα αστέρια ήταν και τοτε ολόχρυσα, και λάβα έβγαζαν τα ηφαίστεια ,τοτε που η ιερά εξέταση η θανατερή δικασε τον Γαλιλαίο ,τοτε που σταυροφορίες έγιναν ,και άνθρωποι έσβησαν ετσι αναίτια ,θανατοι για την επιβολή της θρησκείας ,τοσοι που σαν τους θυμάμαι κλαίω...!!

Τα βουνά έριχναν και τοτε ,την μαύρη σκια τους σε μαύρες ψυχές με σπαθί τοτε που τον κοσμο ο Μέγας Αλέξανδρος κατακτούσε και η Αυτοκρατορία του Βυζαντίου αργότερα ν ακολουθεί ,τοτε που ο Ελληνισμός στην ακρη του κοσμου επικρατούσε ..!!

Τοτε που ιδια οι άνθρωποι ,έκαναν ερωτα ,οι γυναίκες με πονους ιδια γεννούσαν ,που ο Ρωμαίος αγάπησε την Ιουλιέτα αγαπη αντιμέτωπη  με το σκοταδι που οι τρεις μαγοι τον σωτήρα για να βρουν το αστρο  ακολουθούσαν  ,που ο Χριστός αναστήθηκε και νίκησε το βασίλειο του Αδη...!

Που ο άνθρωπος σαν τώρα ιδια διψούσε ,για αίμα,έρωτα ,εξουσία,που ο πολεμος και ο πλουτος γεννούσαν τη ροή της ιστορίας ,ιδια και τώρα η ανθρωπινή ζωη μικρή εχει σημασία,τείχος είναι ακομα ο κοσμος ,μιας κοκκινης φριχτης ταπετσαριας...!!!

04/12/10.  ΑΡΓΥΡΗΣ.